Martxoaren 7an urtebete egin zuen Barakaldoko Schola Cantorumek azken kontzertua eman zuenetik.
Gure 80. urteurreneko lehen kontzertua zen, eta, jakin gabe, azkena ere izan zen.
Osasun-egoera kezkatzen hasia zen, inork ez zekien zer zetorkigun gainera, eta tartean zeuden erakunde ofizialen beharrezko baimen eta laguntza guztiak edukita, Carl Orffen «Carmina Burana» kantata burutu genuen San Jose elizan, Schola Cantorumeko lau abesbatzak Barakaldoko Udal Musika bandarekin, zazpi bakarlarirekin eta Errioxako abesbatza sinfonikoarekin batera. Egia esan, sari polita izan zen parte hartzaile guztiek aurretik hilabete askotan zehar egindako lan gogorragatik.
Martxoaren 12an, entseguak bertan behera utziko zirela jakinarazi zitzaien gure abesbatzei, Eusko Jaurlaritzaren akordioari jarraituz. Ikastetxe eta unibertsitate guztiak ixtea erabaki zuten (Hezkuntzak eta Osakidetzak). Koherentzia eta erantzukizun hutsagatik.
Schola Cantorumek, udatik bueltan, ikasturte berria hastearekin batera, bere lokaletan aplikatu eta jarraitu beharreko arauak idazteaz arduratu zen, Euskal Autonomia Erkidegoko Abesbatzen Federazioak eta Osalanek adostutako osasun-neurrietara egokitzeko. Gastu ekonomiko handia egin zen, materiala eta lokalak osasun-eskakizun eta -neurri horietara egokitzeko. Hori guztia alferrikakoa izan da; izan ere, Eusko Jaurlaritzak berariaz debekatu zuen abesbatzen (profesionalak ez direnak, jarduteko kontraturik ez dutenak edo Eusko Jaurlaritzarentzat erreferenteak ez direnak) eta dantza-taldeen jarduera. Eta horietako bakoitzaren bideragarritasuna aztertu gabe (ulertuta administrazio-maila guztietako kultura-teknikariak daudela, eta azterlan horiek Eusko Jaurlaritzaren neurriekin egin ditzaketela).
Bizitzako beste edozein eremuk bere gutxi-gehiagorekin funtzionatzen jarraitzen du, baina kultura amateurrak, egunez egun kalean mugitzen denak, jende xehearen artean ikusten denak, urtebete darama itxita eta desagertzera bideratuta.
Administrazioak ez ditugu hurbil izan, gutxienez, pandemia honen ondoren zer egoeratan gauden eta zer egoeratan gera gaitezkeen ikusteko.
Zoritxarrez, herrietako eta auzoko kultur taldeen galera oso handia iragartzen dugu, horrek aberastasun kultural eta identitarioaren galera ekarriko duen zorigaitzarekin.
Gurutzatu ditzagun hatzak hau guztia azkar gerta dadin, eta gutako bakoitza jabetu gaitezen kulturak gure bizitzan duen garrantziaz eta guztion artean galdutako denbora berreskuratu ahal izan dezagun.
Schola Cantorumeko zuzendaritza batzordetik eskerrak eman nahi dizkiegu erakundeko talde teknikoaren buru diren profesionalei (zuzendariak, kantu irakaslea eta ahots teknikaria eta pianistak). Lana ohiko moduan egiteko aukera galdu badute ere, beren abesbatzekin harremanetan jarraitu dute (ahal izan duten bezala), online konexioen bidez, partitura berriak eginez, ikasteko materiala bidaliz, ahots-ariketak bidaliz, etab. Gutxienez abesbatz bakoitzeko kideek entitatearekin modu aktiboan harremanetan jarrai dezaten lortu dute.
Mila esker denoi!!!
Prest gaude agintariek baimena ematen diguten lehen unetik itzultzeko, eta lan egingo dugu kulturak gure herrietako bizitzan duen garrantzia ikusarazi arte, eta erakutsiz erantzukizunez KULTURA SEGURUA dela!!!
Barakaldoko San Bizenteko Schola Cantorumeko zuzendaritza batzordea.